Kuwentong pag-ibig ni lola=p (makata version)
ito ay binase sa totoong buhay: *ang iba dito ang kathang isip lamang upang mas maging makulay ang istorya..*
naniniwala ba kayo sa katagang “some good friends become lovers in the end???!” at sa "love moves in mysterious ways?" ganyang ganyan ang aking ikukuwento sa inyo…makinig kayo mabuti este magbasa pala…hmm… paano ba nagsimula ang lahat…?!sige, aking sisimulan na ng kayo’y di na nabibitin pa….
mayroong isang supladong batang lalaki na nagngangalang jay at isang iyaking gusgusing batang babae na nagngangalang joyce…sa katotohanan sila ay parehong gusgusin…. lumapit ang supladong bata at tinanong ang iyakin “hoy iyakin bat ka umiiyak?!”lalong umiyak ang iyaking bata sumagot ang batang babae “pakialam mu?!gusto kong umiyak eh gusto kong magartista!” sabay dila niya dito kay mayabang…iniwan na ng suplado ang iyakin na may kasamang pangaasar”iyakin!bleh!”di siya pinansin ng iyaking bata…kinabukasan, ang iyaking bata naman nakakita kay suplado na umiiyak..hirit nito..”hoy suplado bat ka umiiyak? !”sinagot siya nitong humihikbi “*hik* pakialam mu ren?!bleh!*hik*”inasar siya ng iyakin sabi niya ”suplado na iyakin pa! buahahaha”sabay alis nito….
itutuloy……